డైరీ

నా అనుభవాల హస్తాక్షరి

ఈ డైరీ

నన్ను నేను కలుసుకొంటాను

ఇది తెరిచిన ప్రతీ సారి

ఒక పేజీలో నవ్వుతాను

ఒక పేజీలో నవ్విస్తాను

మరో పేజీలో

అమ్మ చేతి వంటను గుర్తు చేసుకొని కడుపు నింపుకున్న రోజులు

అమ్మాయి చేతికి తొడిగిన తొలి సంపాదన గాజులు

అనుమానాల అనలంలో నిజాల అన్వేషణకై దగ్ధమైన ఘడియలు

అనుభూతుల అంబరంలో అలుపెరుగక పైకెగిరిన అనందాల గాలిపటాలు

ఆవహించిన గమ్మత్తుల మత్తులు

ఆరాధించి హత్తుకున్న అందాల సొత్తులు

మధ్య మధ్యలో

నన్ను జాలిగా చూసే ఖాళి పేజీలు

కంటినిండా కడలి నింపే ఖాళి పేజీలు

ఖాళి పేజీ నిండా అవ్యక్తమైన ఆవేదనలు

అసంపుర్తిగా మిగిలిన ఆమోదించని వాదనలు

రేయిపగళ్ళ మధ్య సంధ్యా సమయంలా రేపటి పేజీ

రూపుదిద్దని రూపం కోసం డైరీ పెట్టే ఆరాటాల పేచీ.

నీ నవ్వు..

గదిలో

నాలో,

మదిలో,

గదిలాంటి నా మదిలో,

వినపడని సడిలో,

వర్షంలో తడిలో

కవ్వించే కలలో

కనిపించే ఇలలో

పైకెగిసిన అలలో

పరువంలో వలలో

పూసిన ప్రతి విరిలో

పండిన ప్రతి సిరిలో

పారిన ప్రతి ఝరిలో

చేరిన ప్రతి దరిలో

వినిపించే ప్రతి స్వరంలో

వేడుకొనే ప్రతి వరంలో

కోరికల ప్రతి శరంలో

కోసుకున్న ప్రతి నరంలో

ఏరులై పారిన ఎరుపులో

నిన్ను చేరాలనే నా పిలుపులో

ఎప్పటికి వీడని నీ తలపులో

ఎన్నటికి వాడని నా వలపులో

నీవు కావాలనే నాలో

వికసించే నీ నవ్వులు లోలో!!

Limited Freedom!!

Recent verdict by Supreme Court of India has strengthened the belief of existence of democracy in India. It is a triumph of fundamental rights over the immoral brute force.

Ashis Nandy is a well known social, cultural and political critic of India. Recently he has been named as one of the top 100 public intellectuals of the world by the magazine, Foreign Policy. Recently he had been alleged of writing provocative and inflammatory article for a national daily. He had been charged with creating animosity between communities. The case was filed by the head of the Gujarat Branch of the National Council of Civil Liberties. The article “Blame the Middle Classes” talks about the widespread hostility between Hindus and Muslims in Gujarat, which once shared a healthy rapport. He writes about the failure of National party in confronting Modi over the Godra riots of 2002.

Gujarath, the sate which has disowned Gandhi, he writes, Gandhians made peace with the conscience by withdrawing from the public domain. Even the Gujarati translations of his complete works have been stealthily distorted to conform to the Hindu nationalist Agenda.

The involvement of sangh parivar in 2002 communal riots and aftermath of the riots that established the religious chauvinism had been compared to evolution of sikh militancy as a result atrocious suppression by Rajiv Gandhi and cohorts. Development in the state justifies amorality, abridgement of freedom and collapse of social ethics. He writes that change can only be possible by the new generation that too out of their sheer self-interest and tiredness which will help them to learn to live with each other.

In response to his writing, which mirrors the current religious apathy scenario of Gujarat, in the national daily, the state government had filed a case, charging with communal inflammatory and promoting enmity within the society through his article. But Supreme Court delivered sensational verdict by restraining Modi government from arresting Ashis Nandy. The court even cancelled the summons issued by the Ahmedabad police department and squashed the right of issuing the summons against Mr. Nandy in future relating to the case.

The verdict by Justice Kabir read “There is no ground for harassing a Journalist. Let him live in peace. You (Gujarat) are prosecuting this man for his article. These are worst things happening in this country. If a journalist cannot write then who else will? They look for soft target to catch but not even a single politician or small municipal councillors are caught. He is 71 years old and is a soft target for you.

Justice Sanghvi said “people coming form the land of Mahatma Gandhi have become so intolerant that they can’t even tolerate an article”.

Supreme Court has curtailed to the pernicious effort by state of Gujarat to squeeze the fundamental rights of a journalist. The views expressed in his writing are purely his personal thoughts and beliefs. In democracy, where a journalist plays a significant role in building a perfect society, should be allowed to practice his freedom to write and government should accept the constructive criticism with open hands. The verdict has been able to transpire a ray of hope on the existence of democracy over the looming darkness of anarchy and apathy.